Browsed by
Autor: Jerzy Dąbrowski

RZEKA NOTEĆ, ANTONINY (SZAMOCIN) 22.08.2024 R.

RZEKA NOTEĆ, ANTONINY (SZAMOCIN) 22.08.2024 R.

Po czterech dniach przerwy, powrót nad Noteć. Celem było powtórzenie łapania na noclegowisku dymówek. Po przyjeździe nie zauważyliśmy dymówek, które poprzednio bardzo licznie żerowały nad stawami i przesiadywały na linii energetycznej. O zmroku okazało się, że dymówki są, ale większość kierowała się na noclegowisko w innym miejscu.

Złapało się 317 ptaków z 8 gatunków, w tym 10 retrapów. Zdecydowanym dominantem były oczywiście dymówki. Jak zawsze, przeanalizowaliśmy zgrupowanie dymówek, które złapały się na noclegowisku pod względem wieku i płci. Zdecydowaną większość stanowiły tegoroczne młode, odpowiednio – 82,7%. Ptaki dorosłe stanowiły tylko 17,3%. Płeć dorosłych to: 18 samców, 22 samice oraz 7 osobników bez oznaczenia płci. Gdyby przeliczyć liczbę młodych na dwa dorosłe (potencjalna para lęgowa), na parę dorosłych przypadałyby 9,5 młodego. Taki wynik, w odróżnieniu od poprzednich wieczorów, lęgów jest już możliwy, choć wciąż wysoki. Dymówkom na noclegowisku towarzyszyły, podobnie jak poprzednio brzegówki w proporcji 13,6 dymówki na jedną brzegówkę. W poprzednich wieczornych odłowach było to odpowiednio: 17,9 i 16,6.

Atrakcję tego łapania był kobuz, który polował na jaskółki. To można powiedzieć normalna sytuacja, tzn. kobuzy polujące na stada zbierających się na noclegowisko jaskółek. Ten był jednak dopiero drugim osobnikiem, który się złapał. Pierwszym był pierwszoroczny ptak na noclegowisku dymówek w Rogoźnie, w dniu 2.08.2023 r. Tegoroczny był dla mnie szczególny z jeszcze innego powodu – otrzymał ostatnią aluminiową obrączkę typu “F”, którą pobrałem po uzyskaniu uprawnień obrączkarskich w 1979 roku.

Na zapadające na noclegowisko jaskółki polują oczywiście i inne drapieżniki. W dniu 7.09.2001 r. w Rogoźnie załapała się płomykówka Tyto alba.

Pełna lista odłowu wygląda następująco:

Nazwa polska  Nazwa łacińska  Liczba
Dymówka Hirundo rustica  270 + 1 retrap
Brzegówka Riparia riparia  20
Trzcinniczek Acrpcephalus scirpaceus  6 + 5 retrapów
Rokitniczka Acrocephalus schoenobaenus  5 + 3 retrapy
Potrzos Emberiza schoeniclus  3 + 1 retrap
Trzciniak Acrocephalus arundinaceus  1
Pliszka żółta Motacilla flava  1
Kobuz Falco subbuteo  1

 

Jeśli chodzi o retrapy, to wszystkie pochodziły z poprzedniego odłowu, tj. 15-18.08.2024 r.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

RZEKA NOTEĆ, ANTONINY (SZAMOCIN) 15-18.08.2024 R.

RZEKA NOTEĆ, ANTONINY (SZAMOCIN) 15-18.08.2024 R.

Kolejna wyprawa nad Noteć. W ubiegłym roku było to na przełomie września i października. Tym razem zrobiliśmy to, podobnie jak w 2020 roku, w sierpniu. Punkt założyliśmy ok. 4 km w dół rzeki od tego z 2020 r. Łapaliśmy głównie w trzcinowiskach między wałem przeciwpowodziowym i korytem rzeki.

Odłowy prowadziliśmy przez 1 popołudnie, całe dwa dni i 1 poranek. Niestety pierwszy wieczór deszcz uniemożliwił łapanie nocujących jaskółek, ale dwa kolejne przyniosły dobry efekt. Złapało się wprawdzie 1.900 ptaków z 29 gatunków, w tym 1 retrap. Zdecydowanym dominantem były dymówki. Przeanalizowaliśmy zgrupowanie dymówek, które złapały się na noclegowisku pod względem wieku i płci, oddzielnie dla każdego wieczoru. Zdecydowaną większość stanowiły tegoroczne młode, odpowiednio: 89,2% i 94,4%. Ptaki dorosłe stanowiły tylko: 10,8% i 5,6%. Płeć dorosłych to: 34 i 18 samców, 26 i 11 samic oraz 17 i 10 osobników bez oznaczenia płci. Gdyby przeliczyć liczbę młodych na dwa dorosłe (potencjalna para lęgowa), na parę dorosłych przypadałyby: pierwszego wieczoru 16,6, a drugiego 33,7 młodego. Taki wynik lęgów jest oczywiście niemożliwy. Najprawdopodobniej część dorosłych ptaków jest jeszcze zajęta lęgami i nie przylatuje na nocne zgrupowania. Bardzo podobnie wyglądało to u towarzyszącym dymówkom brzegówek. Pierwszoroczne ptaki stanowiły odpowiednio: 85,0% i 85,7%, a dorosłe: 15,0% i 14,3%. W ciągu dnia w trzcinowiskach dominowały trzcinniczki i rokitniczki. Szpaki łapały się przy krzewach  dzikiego bzu czarnego. Niewątpliwą atrakcją była młodociana kukułka – pierwszy raz w czasie naszych odłowów nad Notecią.

Pełna lista odłowu wygląda następująco:

Nazwa polska  Nazwa łacińska  Liczba
Dymówka Hirundo rustica  1478 + 1 retrap
Trzcinniczek Acrpcephalus scirpaceus  99
Rokitniczka Acrocephalus schoenobaenus  86
Brzegówka Riparia riparia  85
Szpak Sturnus vulgaris  55
Potrzos Emberiza schoeniclus  18
Trzciniak Acrocephalus arundinaceus  17
Łozówka Acrocephalus palustris  13
Gąsiorek Lanius collurio  6
Wąsatka Panurus biarmicus  6
Remiz Remiz pendulinus  5
Brzęczka Locustella luscinioides  5
Cierniówka Sylvia communis  4
Piecuszek Phylloscopus trochilus  3
Pierwiosnek Phylloscopus collybita  2
Modraszka Cyanistes caeruleus  2
Gajówka Sylvia borin  2
Kapturka Sylvia atricapilla  2
Rudzik Erithacus rubecula  1
Zimorodek Alcedo atthis  1
Muchołówka żałobna Ficedula hypoleuca  1
Kukułka  Cuculus canorus  1
Krzyżówka Anas platyrhynchos  1
Świerszczak Locustella naevia  1
Pliszka żółta Motacilla flava  1
Pokląskwa Saxicola rubetra  1
Kos Turdus merula  1
Podróżniczek Luscinia svecica cyanecula  1
Śpiewak Turdus philomelos  1

 

Jedyny retrap, to dymówka zaobrączkowana przez nas 23.08.2023 r. na noclegowisku na Jeziorze Kaliszańskim, czyli ok. 21 km na południe. Ptak był wówczas w 1 kalendarzowym roku życia.

Warto tu wspomnieć, że tylko jedna dymówka złapała się podczas obu nocnych odłowów

Jerzy Dąbrowski, Bronisława Peplińska i Dariusz Sałata

 

SZWECJA PO RAZ DRUGI

SZWECJA PO RAZ DRUGI

W dniach 20.08 – 8.09.2023 r. na Jeziorze Kaliszańskim w Kamienicy odłowiliśmy trochę siewkowców, w tym 13 biegusów zmiennych Calidris alpina. Nie robiliśmy sobie wielkich nadziei na informacje powrotne, zwłaszcza, że w tym roku jezioro zupełnie się zmieniło. Miejsca w których była piaszczysta plaża, na której żerowały siewkowce, są jakieś pół metra pod wodą.

A jednak doczekaliśmy się. W dniu 17.07.2024 r. w okolicach miejscowości Angsnaset i Skador na południu Szwecji został złapany jeden z naszych biegusów zmiennych, zaobrączkowany 8.09.2023 r. jako ptak w pierwszym kalendarzowym roku życia. Teraz jest samcem w drugim kalendarzowym roku życia. Jeśli chodzi o pomiary, to długość skrzydła mu się nie zmieniła. Co innego jeśli chodzi o masę. Przy obrączkowaniu ważył 35,5 g, a przy ponownym stwierdzeniu 46,0 g. Dystans czasowy dzielący te dwa momenty, to 313 dni, a odległość dzieląca miejsca zaobrączkowania i ponownego stwierdzenia, to 392 km.

Dlaczego “Szwecja po raz drugi”? W dniu 5.07.2024 r. odnotowano w Szwecji jedną z naszych gęgaw – opis w “Artykułach”.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

CIEŚLE – STAW 08 – 13.08.2024 R.

CIEŚLE – STAW 08 – 13.08.2024 R.

Kontynuacja poprzedniego łapania, ale w miejscu odległym o 600 metrów w górę Wełny, czyli  w trzcinowiskach nad stawem w dolinie Wełny. Odłowy prowadziliśmy przez 3 wieczory, 1 cały dzień i 2 poranków. Złapały się 290 ptaków z 20 gatunków, w tym 30 retrapów. Trzciny w tym miejscu były w lepszej kondycji i przylegały bezpośrednio do lustra wody, a z drugiej strony do rozległych łąk kośnych. Nie było tutaj żadnego noclegowiska. Dominantami były: potrzos i niewiele mu ustępujący trzcinniczek.

Pełna lista odłowu przedstawia się następująco:

Jeśli chodzi o retrapy, to wszystkie, z wyjątkiem dwóch, zostały zaobrączkowane tutaj lub w innych miejscach doliny Wełny w Cieślach w następujących terminach:

  • VII-VIII 2024 – 18 w tym: 9 potrzosów, 4 trzcinniczki, 3 trzciniaki, 1 rokitniczka i 1 kos,
  • VI 2024 – w tym: 2 potrzosy, 1 modraszka i 1 pierwiosnek,
  • VII 2023 – 1 potrzos,
  • VII 2022 – 2 trzcinniczki,
  • IX-X 2021 – w tym: 1 potrzos i 1 mazurek,
  • VII 2021 – 1 trzcinniczek.

Dwie pozostałe informacje, to bogatki zaobrączkowane jako pisklęta w naszych budkach na powierzchni “OLSZYNA” w dniu 11.05.2024 r., czyli w odległości ok. 900 m od stawu.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

UJŚCIE MAŁEJ WEŁNY 31.07 – 08.08.2024 R.

UJŚCIE MAŁEJ WEŁNY 31.07 – 08.08.2024 R.

Po krótkiej przerwie, kontynuacja łapania w trzcinowiskach porastających łąki i starorzecza w pobliżu ujścia Małej Wełny do Wełny. Odłowy prowadziliśmy przez 6 wieczorów, 1 cały dzień i 5 poranków. Złapały się 262 ptaki z 22 gatunków, w tym 6 retrapów. Liczebność Acrocephalusów wyraźnie spadła, natomiast rozbudowało się noclegowisko makolągw, które okazały się zdecydowanym dominantem. Niewątpliwą atrakcją tego łapania była  dziwonia – dorosła samica.

Pełna lista odłowu przedstawia się następująco:

Jeśli chodzi o retrapy, to wszystkie zostały zaobrączkowane tutaj lub w innych miejscach doliny Wełny w Cieślach w następujących terminach:

  • VII 2024 – 2 trzcinniczki,
  • IX 2023 – 1 potrzos,
  • IV 2023 – 1 rokitniczka,
  • VIII 2020 – 1 trzciniak,
  • VIII 2019 – 1 potrzos.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

UJŚCIE MAŁEJ WEŁNY 13 – 18.07.2024 R.

UJŚCIE MAŁEJ WEŁNY 13 – 18.07.2024 R.

Kolejne łapanie w trzcinowiskach porastających łąki i starorzecza w pobliżu ujścia Małej Wełny do Wełny. Odłowy prowadziliśmy przez 3 wieczory i 2 poranki. Złapało się 191 ptaków z 14 gatunków, w tym 10 retrapów. Trzcinowiska nie są aż tak przesuszone jak w ubiegły roku, ale dno przecinek jest suche. Spore połacie trzcin przygniecione są kolczurką klapowaną, zwłaszcza w pobliżu rzeki, gdzie zeszłej jesieni pracowała koparka usuwająca pas nadrzecznych szuwarów. Zdecydowanie dominowały Acrocephalusy. Słabo zaznaczało się noclegowisko makolągw, które przed rokiem były zdecydowanym dominantem.

Pełna lista odłowu przedstawia się następująco:

Jeśli chodzi o retrapy, to wszystkie zostały zaobrączkowane tutaj lub w innych miejscach doliny Wełny w Cieślach w następujących terminach:

  • VI 2024 – 1 rokitniczka,
  • X 2023 – 1 makolągwa,
  • VII 2023 – 3 w tym: 2 trzcinniczki i 1 rokitniczka,
  • V 2023 – 2 w tym: 1 łozówka i 1 trzcinniczek,
  • VII 2022 – 1 trzcinniczek,
  • IV 2021 – pliszka żółta,
  • VII 2020 – 1 trzcinniczek.

Jerzy Dąbrowski, Bronisława Peplińska i Bartosz Ziała

JEZIORO ŁĘGOWSKIE – 20.06.2024 R.

JEZIORO ŁĘGOWSKIE – 20.06.2024 R.

Kolejny sezon lęgowy z odłowem piskląt śmieszek Chroicocephalus ridibundus w kolonii tych ptaków na Jeziorze Łęgowskim. W tym roku udział wzięły 4 osoby przy użyciu 2 kajaków. Poziom wody w jeziorze był nieco niższy, niż w ubiegłym roku, więc nie wszędzie dawało się płynąć. Według wizualnej oceny, kolonia była mniej liczna niż przed rokiem. Bardzo pozytywne było to, że nie stwierdziliśmy martwych ptaków – w minionym roku trochę ich było. Pierwsze wrażenie o liczebności kolonii nie znalazło odzwierciedlenia w wyniku pracy, bo odłowiliśmy 107 piskląt – przed rokiem było to 78 piskląt i 1 dorosła.

Do dnia dzisiejszego otrzymaliśmy informacje o sześciu osobnikach z tegorocznych lęgów; nie licząc oczywiście odczytów miejscowych przed opuszczeniem kolonii lęgowej. Pierwszego odczytu miałem (JD) przyjemność dokonać osobiście, w dniu 17.07.2024 r. na Jeziorze Rogozińskim, czyli po 27 dniach od zaobrączkowania, w odległości 12 km.

Kolejny odczyt miał miejsce w dniu 23.07.2024 r. w Dreźnie (Saksonia; Niemcy), po 33 dniach, w odległości 301 km.

Trzeci odczyt miał miejsce w dniu 26.07.2024 r. w okolicach Wrześni (Wielkopolska), po 36 dniach, w odległości 59 km.

W dniu 29.07.2024 r. kolejnego osobnika zidentyfikowano w okolicach Enschede (Holandia), po 39 dniach, w odległości 701 km.

Piąty ptak został zaobserwowany w dniu 8.08.2024 r. w okolicach miasta Vodnany (Czechy), po 49 dniach, w odległości 454 km.

Ostatnia informacja pochodzi z dnia 16.08.2024 r. z wysypiska Kopaszyn koło Wągrowca, po 57 dniach, w odległości 7 km.

J. Dąbrowski, D. Leligdowicz, B. Peplińska i B. Ziała

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NASZA GĘGAWA W SZWECJI

NASZA GĘGAWA W SZWECJI

W dniu 5 lipca 2024 r. w miejscowości Simrishamn na południu Szwecji zaobserwowano gęgawę Anser anser z naszą obrożą założoną 9 czerwca 2023 r. w Boguniewie. Ta obserwacja likwiduje kolejną “białą plamę” na naszej mapie Europy. Dotąd nigdy nie stwierdzono w tym kraju ptaka z naszą obrączką, a i my nie spotkaliśmy żadnego ptaka z obrączką założoną w Szwecji.

Ale zacznijmy od początku. Po zaobrączkowaniu była czterokrotnie odnotowana w Boguniewie – ostatni raz 3.07.2023 r. W dniu 2.08 2023 r. po raz pierwszy zaobserwowano ją na Stawach Kiszkowskich. W tych okolicach widywano ją siedmiokrotnie – ostatni raz 14.09.2023 r. W okresie 6.10.2023 – 12.11.2023 r. czterokrotnie odnotowano ją w okolicach Kórnika.

Sporym zaskoczeniem było doniesienie o zaobserwowaniu tego ptaka w okolicach wsi Burzyn nad Biebrzą (10 km na północ od Wizny) w dniu 30.01.2024 r. W tym miejscu widziano go jeszcze 3 i 8.02.2024 r. W dniu 17.03.2024 r. zaobserwowano go znowu w Wielkopolsce. Tym razem na Stawach Antoniewskich w Dolinie Noteci koło Szamocina.

No i ostatnia, dla nas bardzo miła wiadomość z 5 .07.2024 r. ze Szwecji, po 392 dniach od zaobrączkowania, z miejsca odległego od Boguniewa o 361 km w linii prostej.

Jeśli zliczymy odległości między kolejnymi miejscami z których otrzymaliśmy wiadomości, to wychodzi trasa o długości 1.119 km. Najprawdopodobniej nasza gęgawa przejdzie tam pierzenie i wróci do Polski. Będziemy czekać na kolejne wiadomości o tym ptaku.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

 

 

A JEDNAK ŻYJE.

A JEDNAK ŻYJE.

W 2022 roku udało się nam zaobrączkować pięć piskląt żurawia. O czterech dość szybko otrzymaliśmy informacje powrotne, a po jednym, zaobrączkowanym 8.06.2022 r. w Jakubowie, gm. Wągrowiec, żadnego znaku życia. Było to dość zastanawiające, bo ptak w czasie obrączkowania był wyrośnięty – ważył 2,7 kg. Poza tym widziałem go 27.07.2022 r. w miejscu obrączkowania z rodzicami – musiał być już lotny.

No i dziś nadeszła o nim informacja powrotna. W dniu 7.07.2024 r. został zaobserwowany w stadzie ok. 80 żurawi żerujących na ściernisku w Brudzewku koło Kiszkowa. Odległość od miejsca zaobrączkowania 26 km, a dystans czasowy 760 dni. Mam nadzieję, że to początek doniesień o obserwacji tego osobnika.

Tekst: Jerzy Dąbrowski; fot.: J. Dąbrowski i Adam Loręcki

CIEŚLE-STAW – 1 – 20.06.2024 R.

CIEŚLE-STAW – 1 – 20.06.2024 R.

Maj i czerwiec, to dla nas głównie kontrole budek lęgowych. To łapanie, to taki zabieg higieniczny, żeby nie zapomnieć, że są inne ptaki niż pisklęta sikor. W praktyce łapaliśmy w ciągu 9 dni w okresach 1-4 i 16-20 czerwca.  Odłowy prowadziliśmy w 2 sieci ustawione na gruzowisku, 4 sieci na brzegu stawu i pułapki tunelowe na płyciznach stawu. Złapało się 106 ptaków z 28 gatunków, w tym 8 retrapów. Różnorodność gatunkowa przerosła nasze oczekiwania. Do pułapek tunelowych weszło min. aż siedem czajek, w tym 6 tegorocznych, lotnych już młodych. Całkowitym zaskoczenie były jednak: wilga i batalion. To ptaki bardzo rzadko przez nas obrączkowane i każdy kontakt z nimi jest bardzo ekscytującym doświadczeniem.

Pełna lista odłowu:

Jeśli chodzi o retrapy, to większość (z wyjątkiem dwóch) została zaobrączkowana tutaj lub w innych miejscach doliny Wełny w Cieślach w następujących terminach:

  • VII 2023 – 3 w tym: 2 rokitniczki i 1 makolągwa,
  • IV 2023 – 1 słowik szary,
  • VII 2022 – 3 w tym: 1 rokitniczka, 1 łozówka i 1 kląskawka.

Te dwa inne ptaki, to pisklęta sikor za tegorocznych lęgów z najbliższych powierzchni budkowych:

  • 11.o5.2024 – bogatka z pow. OLSZYNA,
  • 14.05.2024 – modraszka z pow. RUDKA.

Jerzy Dąbrowski, Bronisława Peplińska