Ptaki Okolic Rogoźna

Szósty letni odłów w trzcinowiskach porastających łąki i starorzecza w pobliżu ujścia Małej Wełny do Wełny. Sieci, tak jak poprzednio, ustawiliśmy tylko w trzcinowiskach. Odłowy prowadziliśmy przez trzy wieczory i trzy ranki.  Złapały się 62 ptaki z 9 gatunków, w tym 2 retrapy. Od poprzedniego łapania minęły dwa tygodnie i liczba ptaków oraz różnorodność wyraźnie spadła. Zniknęły całkowicie dymówki i pliszki żółte a trzcinniczki bardzo mocno zmniejszyły liczebność. W tej sytuacji dominantem były makolągwy przylatujące tutaj na noclegowisko. Oznaki trwającego przelotu najlepiej było widać u dwóch złapanych trzciniaków. W pięciostopniowej skali otłuszczenia miały T3 i T5 i ważyły odpowiednio: 35,2 i 45,5 g. W lipcu masa trzciniaków zawiera się w przedziale 25-30 g.

Pełna lista odłowu wygląda następująco:

Obydwa retrapy, to modraszki zaobrączkowane tutaj 15.10.2019 oraz 17.08.2020.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

Po trudnym łapaniu nad Małą Wełną w Owczegłowach ustawiliśmy 100 m sieci do odłowu małych ptaków i 70 m sieci do odłowu dużych ptaków w okolicach stawu w dolinie Wełny w Cieślach. W sieci “wróblacze” łapaliśmy dwa pełne dni; sieci na duże ptaki zwane przez nas “kaczkówkami” stały przez cały czas odłowu. Złapało się 47 ptaków z 18 gatunków, w tym 7 retrapów. Jak widać liczba ptaków nie jest imponująca, za to różnorodność całkiem przyzwoita. Dominantem okazała się modraszka.Łapały się ostatnie już zapewne Acrocephalusy. Sporo było zimorodków. W nocy w “kaczkówki”, zgodnie z oczekiwaniem, łapały się krzyżówki, a w dzień krogulce. Zupełnie niezwykłym ptakiem w sieciach o oczku 60×60 mm był szczygieł. Ptak tej wielkości powinien swobodnie przelecieć przez sieć o tak wielkich oczkach, ale jak się ma pecha, to się jest autorem takich wyczynów. Po kilku godzinach ten szczygieł “naprawił błąd” i złapał się w prawidłową  sieć, to jest o oczku 16×16 mm.

Niewątpliwie najciekawszym ptakiem był młodociany bączek – pierwszy w tym roku i pewnie jedyny.

A to pełna lista odłowu:

Wszystkie retrapy, to ptaki zaobrączkowane w najbliższej okolicy, w tym 7 z bieżącego roku. Najstarszym był trznadel zaobrączkowany po drugiej stronie Wełny 19.07.2017 r. jako dorosła samica. Dwie krzyżówki, które posiadały już obrączki  zostały zaobrączkowane tutaj 3.10.20119 i 13.03.2020 r. Obie miały obrączki kolorowe, które były w bardzo dobrym stanie.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

Łapanie w trzcinowiskach przy wlocie Małej Wełny do Jeziora Rogozińskiego. To najtrudniejsze do odłowów miejsce, wymagające dużego wysiłku fizycznego. Najbliższe otwartej wody trzcinowiska porastają bardzo niestabilny grunt, pod którym znajduje się kilka metrów płynnego błota. W minionych latach bardzo licznie nocowały tutaj dymówki, pliszki żółte i potrzeszcze. Właśnie noclegowiska były głównym celem naszej wyprawy w to miejsce. Niestety zaliczyliśmy kolejne w tym roku rozczarowanie. Mimo optymalnej do odłowów pogody (brak opadów, bezwietrznie, ciepło) od piątkowego popołudnia do sobotniej nocy złapały się tylko 63 ptaki z 11 gatunków w tym 3 retrapy. Obydwa wieczory wabiliśmy dymówki głosem z magnetofonu  i złapaliśmy ich tylko 13. Trzcinowiska były jak wymarłe. Wyglądało to tak, jak gdyby przelot w tym środowisku już dobiegał końca.

A oto pełna lista tego wyjątkowo skromnego odłowu:

Wszystkie retrapy, to ptaki zaobrączkowane tutaj w sierpniu 2019 roku.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

Piąty letni odłów w trzcinowiskach porastających łąki i starorzecza w pobliżu ujścia Małej Wełny do Wełny. Sieci, tak jak poprzednio, ustawiliśmy tylko w trzcinowiskach. Odłowy prowadziliśmy przez cztery wieczory i dwa ranków.  Złapało się 167 ptaków z 13 gatunków, w tym 10 retrapów. Dominantami były przylatujące tutaj na noclegowisko makolągwy i dymówki. Było ich już jednak zdecydowanie mniej niż na wcześniejszych odłowach. Odnieśliśmy wrażenie, że ptaków jest znacznie mniej niż w poprzednich latach o tej porze.

Pełna lista odłowu wygląda następująco:

Wszystkie retrapy, z jednym wyjątkiem, to ptaki zaobrączkowane tutaj tego lata. Ten jeden wyjątek, to modraszka zaobrączkowana tutaj 17.09.2018 r.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

Po dwutygodniowej przerwie wróciliśmy nad Noteć w pobliżu mostu na drodze Szamocin – Białośliwie. Sieci ustawiliśmy w tych samych miejscach co poprzednio. Oczekiwaliśmy intensywnego przelotu przynajmniej  trzcinniczków i rokitniczek, no i jakichś miłych niespodzianek czyli “rzadkości”. Wynik pełnych trzech dni odłowów nie spełnił naszych oczekiwań. Złapało się wprawdzie 519 ptaków z 26 gatunków, w tym 8 retrapów, ale podobnie jak poprzedni aż 366 z nich to dymówki zwabione na noclegowisko. Porównując zestawienia z obu odłowów można powiedzieć, że w zasadzie nic się nie zmieniło. Widoczny jest jednak spadek liczebności ptaków z rodzaju Acrocephalus. Ponownie w sieciach znalazło się pięć gajówek. Miły był jak zawsze widok wąsatek i samca podróżniczka. Z innych rzadkości złapał się samiec dzięciołka. O trwającej wędrówce świadczy najlepiej wynik ważenia trzciniaków. Wiosną i latem większość osobników waży ok. 30,0 g. W czasie tego odłowu trzciniaki ważyły od 26,3 g do 49,5 g. Na zdjęciu poniżej ten najcięższy, wprost “ociekający” tłuszczem zgromadzonym pod skórą stanowiącym paliwo na czas wędrówki.

Przeanalizowaliśmy zgrupowanie dymówek, które złapały się na noclegowisku pod względem wieku i płci. Zdecydowaną większość stanowiły tegoroczne młode – 87,7%. Ptaki dorosłe stanowiły tylko 12,3%. Płeć dorosłych to: 20 samców, 18 samic i 7 osobniki bez oznaczenia płci. Gdyby przeliczyć liczbę młodych na dwa dorosłe (potencjalna para lęgowa), na parę dorosłych przypadałyby 14,2 młodego. To zdecydowanie mniej niż na poprzednim odłowie, ale i tak, taki wynik lęgów jest oczywiście niemożliwy. Wszystkie odłowione dymówki miały mierzoną długość skrzydła złożonego i masę ciała a ptaki dorosłe długość “widełek”, czyli odległość od wierzchołka skrajnej sterówki do środkowej. O tej porze roku to jedyne kryterium pozwalające na określenie płci. To może kilka słów na temat masy. Łączna masa odłowionych dymówek wyniosła 6.036,2 g. Masa pojedynczego ptaka wahała się w zakresie 14,2 – 19,2 g; średnio 16,49 g. W porównaniu w poprzednim odłowem były więc lżejsze średnio o 1,74 g, tj. o 9,5%. W kategorii “najdłuższe widełki”  (dla obydwu odłowów) zwyciężył samiec z wynikiem >84,0 mm (końcówki skrajnych sterówek uszkodzone).

Pełna lista odłowu wygląda następująco:

Wszystkie retrapy, z jednym wyjątkiem, to ptaki zaobrączkowane tutaj dwa tygodnie wcześniej. Ten jeden wyjątek, to nocująca z dymówkami brzegówka. Ptaka tego zaobrączkowaliśmy w kolonii lęgowej na terenie żwirowni w Cieślach 5.07.2020 r. jako osobnika w 1 kalendarzowym roku życia. Odległość dzieląca te dwa miejsca, to 33,5 km w linii prostej. Dziwić może tylko fakt, że ptak poleciał w kierunku północnym.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska