Dalszy ciąg łapania w trzcinowiskach porastających łąki i starorzecza w pobliżu ujścia Małej Wełny do Wełny. Odłowy prowadziliśmy przez 13 całych dni, 3 popołudnia i 2 poranki. Złapało się 650 ptaków z 31 gatunków, w tym 39 retrapów. Podobnie jak we wrześniu, zdecydowanie dominowały 3 gatunki: modraszka, potrzos i makolągwa. Najliczniejszy, jednorazowy odłów modraszek miał miejsce rankiem 3 października, kiedy złapało się ich 41. Przeanalizowaliśmy odłowione modraszki pod kontem płci i wieku. Wśród 149 modraszek było 127 osobników w pierwszym kalendarzowym roku życia (85,2%) i 22 starsze (14,8%). Jeśli chodzi o płeć, to było 71 samców (47,7%), 78 samic (52,3%). W opisywanym okresie zwiększyła się liczba odłowionych rudzików, strzyżyków i potrzeszczy. Pojawiły się dość licznie czyże – głównie w zakrzewieniach wierzbowych porastających starorzecze. Złapało się też kilka wąsatek, w co już zaczęliśmy wątpić, ponieważ bardzo mało jest tegorocznych kwiatostanów trzcin, na których te ptaki żerują. Niewątpliwymi atrakcjami w tym łapaniu były: grubodziób i dzięcioł zielony.

Złapały się też dwa ptaki, które zwróciły uwagę swymi nietypowymi cechami. Złapała się kolejna sroka-inwalidka. O ile poprzednia nie miała jednej nogi, to ta miała obydwie, ale obydwie martwe. Nie było na co założyć obrączki, więc poleciała “goła”. Po wypuszczeniu siadła kilkanaście metrów dalej, lądując na brzuchu. Po dwóch dniach spotkaliśmy ją znowu, siedzącą na ziemi, kilkaset metrów dalej. Gdy podchodziliśmy, zupełnie sprawnie wzbiła się i odleciała. Drugi ptak, to potrzos z nietypową jedną sterówką wystającą sporo poza kraniec ogona.

Pełna lista odłowu przedstawia się następująco: