Browsed by
Autor: Jerzy Dąbrowski

BUDKI LĘGOWE – SEZON LĘGOWY 2023 R.

BUDKI LĘGOWE – SEZON LĘGOWY 2023 R.

Ten artykuł jest próbą podzielenia się z czytelnikami informacjami na temat tego, co udało się stwierdzić w kontrolowanych przez nas budkach lęgowych w ostatnim sezonie lęgowym. Warto na początek wspomnieć, że jest to jedenasty sezon, kiedy dokonujemy systematycznych kontroli. Zaczęło się od 2013 roku, kiedy kontrolowaliśmy 139 budek na 3 powierzchniach w okolicach Rogoźna. W sezonie lęgowym 2023 r. było to 830 na 15 powierzchniach zlokalizowanych w okolicach Rogoźna, Wągrowca, Budzynia, Chodzieży i Kaczor. Odległość między skrajnymi powierzchniami na linii północ-południe wynosi 52 km. Standardowa procedura kontrolna, to trzy pełne kontrole w odstępie jednego miesiąca. W międzyczasie sprawdzane są wybrane budki wg. schematu: po tygodniu, jeśli w bieżącej kontroli były pisklęta zbyt małe do obrączkowania; po dwóch tygodniach, gdy w budce były jaja. W tym artykule zajmiemy się tylko kwestią wykorzystania budek oraz statystycznym opracowaniem obrączkowania ptaków. Kontrolowane budki mają otwory, które umożliwiają zasiedlenie przez ptaki wielkości sikory i kowalika. Tylko ok. 20 posiada otwory umożliwiające zajęcie ich przez szpaki. Na skutek działalności dzięciołów budek o większych otworach czasem przybywa, ale są one na bieżąco przywracane do pożądanych przez nas wielkości. Ten temat będziemy chcieli poruszyć w odrębnym materiale. Spośród 830 budek, w omawianym sezonie lęgowym, ptaki wykorzystywały 573, czyli 69,04%. W tych 573 budkach zarejestrowano 636 lęgów.

Wykorzystanie przez poszczególne gatunku przedstawiało się następująco:

 Nazwa polska  Nazwa łacińska Liczba lęgów Udział [%]
 Bogatka  Parus major 383 60,13
 Modraszka  Cyanistes caeruleus 165 25,90
 Muchołówka żałobna  Ficedula hypoleuca 32 5,02
 Kowalik  Sitta europaea 22 3,45
 Szpak  Sturnus vulgaris 18 2,83
 Sosnówka  Periparus ater 11 1,73
 Sikora uboga  Poecile palustris 2 0,31
 Wróbel  Passer domesticus 2 0,31
 Mazurek  Passer montanus 1 0,16
 Pleszka  Phoenicurus phoenicurus 1 0,16
OGÓŁEM: 636 100,00

 

Jak widać z powyższego zestawienia, dwa gatunki sikor stanowią aż 86%. Jeśli wziąć pod uwagę całość zebranego materiału, to zdecydowanym dominantem jest bogatka.  Taka sytuacja była na 10 powierzchniach. Na czterech była równowaga, a na jednej zdecydowanie dominowała modraszka (26 lęgów przy 3 lęgach bogatki). Jeśli wziąć pod uwagę typ lasu, w którym znajdują się budki, to liczebność modraszki jest większa w lasach liściastych i wilgotnych. Spory cień na to stwierdzenie rzucają jednak dwie odległe od siebie o  zaledwie 3 km powierzchnie z dominującymi buczynami. Stwierdzono na nich całkowicie odmienną proporcję bogatka/modraszka: 32/10 (założona w 2015 roku) i 3/26 (założona w 2021 r.).

Kolejnym gatunkiem, o którym słów kilka – jest muchołówka żałobna. Liczebność tego gatunku rośnie wraz z przesuwaniem się na północ. Taka sytuacja była już w minionych latach, więc można przypuszczać, że czynnik geograficzny jest u tego gatunku istotny.

Przejdźmy teraz do obrączkowania. Zaobrączkowaliśmy 4.255 ptaków, w tym 4.097 piskląt i 158 dorosłych. Odłowiliśmy też 99 ptaków, które zaobrączkowaliśmy wcześniej. Szczegóły w poniższej tabeli.

 Nazwa polska Pisklęta Lotne Retrapy RAZEM Udział [%]
 Bogatka 2361 80 72 2513 57,72
 Modraszka 1315 56 24 1395 32,04
 Muchołówka żałobna 128 17 1 146 3,35
 Kowalik 120 1 2 123 2,83
 Szpak 75 2 0 77 1,77
 Sosnówka 70 1 0 71 1,63
 Sikora uboga 13 0 0 13 0,30
 Pleszka 8 0 0 8 0,18
 Mazurek 5 0 0 5 0,11
 Wróbel 2 1 0 3 0,07
 OGÓŁEM: 4097 158 99 4354 100,00

 

Bardzo ogólnie analizując zebrany materiał, możemy powiedzieć, że “produkcja piskląt” w naszych budkach wyniosła średnio 4,94 młodego na każdą kontrolowaną budkę. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko budki, które były w tym sezonie wykorzystywane przez ptaki, to średnia wyniosła 7,15. Praktyczny wniosek jest następujący: wieszając jedną budkę, przyczyniamy się statystycznie do pomocy w wylęgu 5 piskląt.

Jak to wygląda, gdy przeliczymy “wyprodukowane” pisklęta na odbyte lęgi, obrazuje poniższa tabela:

 Nazwa polska Liczba piskląt Liczba lęgów Piskląt na lęg
 Bogatka 2361 383 6,16
 Modraszka 1315 165 7,97
 Muchołówka żałobna 128 32 4,00
 Wszystkie gatunki 4097 637 6,43

 

Wartości te nie uwzględniają strat w lęgach po zaobrączkowaniu piskląt, ani różnic w wielkości pierwszych, drugich, czy powtarzanych lęgów. To oczywiście będzie wzięte pod uwagę przy szczegółowych analizach dla poszczególnych powierzchni. Z tego zestawienia “brutto” widać, że produktywność modraszek jest o prawie 30% wyższa niż bogatek.

Przyjrzyjmy się teraz ptakom dorosłym złapanym w budkach. Było ich 257, z czego 99 nosiło już wcześniej założone przez nas obrączki. Większość z nich (90,3%) to bogatki i modraszki, i w dalszej części zajmiemy się analizą tylko tych dwóch gatunków. W sezonie lęgowym, po upierzeniu można rozróżnić dwie klasy wieku: “2” i “po2”, czyli ptaki, który przyszły na świat w roku poprzednim – “2” i starsze “po2”. Znakomita większość, to były samice; samców było tylko 13.  Szczegóły analizy obrazuje poniższa tabela.

Wiek Bogatka liczba Bogatka udział Modraszka liczba Modraszka udział OGÓŁEM liczba OGÓŁEM udział
2 92 60,5% 52 65,0% 144 62,1%
po2 60 39,5% 28 35,0% 88 37,9%
Razem: 152 100,0% 80 100,0% 232 100,0%

Jeśli uwzględnimy wiedzę, jaką daje nam analiza informacji o 99 ptakach noszących założone wcześniej obrączki, to grupę w wieku “po2” będziemy mogli podzielić dalej. Ptaki zaobrączkowane w wieku znanym, tj.: “P” czyli pisklę, “1”, “2” możemy przypisać do wieku: “3”, “4”, “5”, “6”. Ptaki, których wiek przy obrączkowaniu określono jako: “po1”, “po2”, mogą mieć już zawsze tylko minimalny wiek. Oznacza to, że ptak w wieku “po3” jest przynajmniej w 4 roku życia. Do pierwszej grupy należało 78% osobników, a do drugiej 22%. Dla uproszczenia analizy, ptaki w wieku, np.: “po2” i “3” będą tworzyły jedną grupę wiekową. Poniższa tabela zawiera analizę wieku dorosłych ptaków z zastosowaniem omówionego wyżej sposobu.

Wiek Bogatka liczba Bogatka udział Modraszka liczba Modraszka udział OGÓŁEM liczba OGÓŁEM udział
2 92 60,5% 52 65,0% 144 62,1%
po2  +  3 51 33,5% 22 27,5% 73 31,5%
po3  +  4 5 3,3% 2 2,5% 7 3,0%
po4  +  5 1 0,7% 3 3,8% 4 1,7%
po5  +  6 3 2,0% 1 1,2% 4 1,7%
Razem: 152 100,0% 80 100,0% 232 100,0%

Jak widać z powyższej tabeli, ponad połowa ptaków lęgowych, to osobniki odbywający swój pierwszy sezon lęgowy. Tych, które odbywają drugi sezon lęgowy jest już o połowę mniej. Ptaki starsze, to już rzadkość.

Popatrzmy teraz na retrapy pod kątem okoliczności ich zaobrączkowania. Możemy je podzielić na następujące grupy:

  • pisklęta w naszych budkach – 36,
  • dorosłe lęgowe w naszych budkach – 27,
  • nocujące zimą w naszych budkach – 35,
  • poza sezonem lęgowym i poza budkami – 1.

Jeśli chodzi o przemieszczanie się ptaków, to prawie wszystkie stwierdzenia miały miejsce na powierzchniach, na których ptaki były zaobrączkowane. Dwa ptaki przemieściły się na sąsiednie powierzchnie, położone bardzo blisko, to jest w odległości 1,1 i 1,3 km. Zważywszy, że odległość między krańcami poszczególnych powierzchni mieści się w granicach 1 – 2 km, dla tej analizy są to przypadki nieistotne. Również miejsce zaobrączkowania poza sezonem lęgowym ptaka gniazdującego później w naszej budce było odległe o zaledwie 1,8 km. Odnotowaliśmy tylko jeden przypadek, kiedy bogatka zaobrączkowana jako pisklę odbywała swój pierwszy lęg w budce odległej o 17,2 km.

Na zakończenie kilka zdań na temat budek lęgowych, które dla naszych potrzeb umieszczamy pod hasłem “RÓŻNE”. Są to rozrzucone w różnych miejscach budki przeznaczone dla różnych ptaków, w tym dla:

  • 13 – dla sikor,
  • 13 – dla dudków,
  • 16 – dla jerzyków,
  • 11 – dla gągołów, kawek i siniaków,
  • 6 – dla puszczyków.

Poniżej tabela pokazująca efekty obrączkowania ptaków w tych budkach. Niestety kontrola budek przeznaczonych dla puszczyków była spóźniona i pisklęta opuściły już gniazda. Zwykle zajętych było 2-3 budek tego typu.

 Nazwa polska  Nazwa łacińska Pisklęta Lotne Retrapy RAZEM
 Jerzyk  Apus apus 31 3 2 36
 Bogatka  Parus major 20 0 0 20
 Szpak  Sturnus vulgaris 20 0 0 20
 Modraszka  Cyanistes caeruleus 18 0 0 18
 Dudek  Upupa epops 12 2 0 14
 Mazurek  Passer montanus 10 0 0 10
 Siniak  Columba oenas 2 0 0 2
 Gągoł  Bucephala clangula 1 0 0 1
 Pleszka  Phoen. phoenicurus  0 1 0 1
OGÓŁEM: 114 6 2 122

 

W przyszłym sezonie będzie do kontroli jeszcze jedna powierzchnia z budkami “sikorkowymi” i około 50 budek “jerzykowych”, więc w sumie będzie ich już ponad 1.000. Kontrole zaczną się za 4 miesiące. Zobaczymy, co przyniesie sezon lęgowy 2024? Może wreszcie doczekamy się lęgu czubatki?

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska

NAJSTARSZY ŁABĘDŹ W POLSCE

NAJSTARSZY ŁABĘDŹ W POLSCE

W dniu 20 stycznia 2024 r. wybraliśmy się do Kiekrza, żeby spróbować złapać naszego najstarszego łabędzia niemego Cygnus olor, o którym co jakiś czas przychodziły informacje z tych okolic. Zaobrączkowałem go (JD) 30 lipca 2000 r. na rzece Małej Wełnie w Owczegłowach koło Rogoźna.

Był jednym z czworga piskląt – wszystkie były samcami. Razem z nimi zaobrączkowałem ich matkę. Ojciec nosił już moją obrączkę, którą otrzymał w tym miejscu 7 sierpnia 1999 r. Wraz z nieoznakowaną samicą, prawdopodobnie tą samą co w 2000 r., wodził 5 piskląt. Rodzice naszego łabędzia otrzymali dodatkowe, kolorowe obrączki, znacznie łatwiejsze do odczytu niż metalowe. W kolejnych latach wielokrotnie obserwowano je na rzece Małej Wełnie i Jeziorze Rogozińskim. Po raz ostatni obydwa ptaki widziano w zimującym stadzie na Jeziorze Durowskim w Wągrowcu w dniu 17 stycznia 2006 r. A co z rodzeństwem? Jeden przebywał w lipcu i listopadzie na Jeziorze Barlineckim w Barlinku – 126 km na północny zachód od Rogoźna. Drugi w styczniu i lutym 2002 r. był obserwowany na Wiśle w Toruniu – 126 km na wschód od Rogoźna. O trzecim ptaku nie otrzymaliśmy żadnej informacji.

Pierwsza wiadomość o naszym ptaku pochodzi z 14 lutego 2009 r., z Jeziora Kierskiego. W dniu 28 kwietnia 2013 r. widziano go na rzece Samicy. a 27kwietnia 2016 r. w pobliżu gniazda z wysiadującą samicą. Kolejna informacja jest z 10.05.2017 r., czyli z kolejnego sezonu lęgowego.

Następne dwie informacje to 20.03.2020 i 20.03.2021 r. W drugiej dacie jest adnotacja, że towarzyszyła mu samica. Pięciokrotnie obserwowano go w maju 2021 roku, co wskazuje na prawdopodobne gniazdowanie, ale brak informacji na ten temat. Kiedy pojawiła się informacja z 13 stycznia 2024 r., postanowiliśmy spróbować dokonać wymiany mocno wytartej obrączki. Gdy pojawiliśmy się tam rankiem, łabędzia nie było, ale po godzinie powróciliśmy i udało się. Stara obrączka została zdjęta, a ptak otrzymał dwie nowe – powinny umożliwić śledzenie losów tego ptaka przez wiele kolejnych lat. Ważył 12,1 kg. Po wykonaniu wszystkich niezbędnych czynności nasz sędziwy łabędź wrócił na wolność.

Od pierwszego obrączkowania do wymiany obrączek minęło 8574 dni. Odległość jaka dzieli te dwa miejsca to ok. 30 km. Mamy nadzieję, że plastikowa obrączka będzie częściej odczytywana przez lokalnych obserwatorów. My z pewnością postaramy się w najbliższym sezonie lęgowym sprawdzić, czy ten sędziwy ptak będzie aktywnie w nim uczestniczył. Dodatkowym impulsem jest wiadomość, że ten łabędź jest najstarszym przedstawicielem swego gatunku w bazie “Stacji Ornitologicznej Gdańsk” czyli najstarszym łabędziem w Polsce.

Jerzy Dąbrowski, Bronisława Peplińska i Bartosz Ziała

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ZIMOWE KORMORANY

ZIMOWE KORMORANY

Początek zimy 2023/24 był raczej jesienny, więc rzeki, jeziora i stawy były dostępne dla ptaków wodnych. Wraz z nastaniem mrozów jeziora i stawy zamarzły, a ptakom pozostały rzeki, na których nastąpiła kumulacja tej grupy ptaków. W Rogoźnie najlepiej widać to przy ujściu Małej Wełny do Wełny, gdzie zgromadziło się stado kormoranów czarnych Phalacrocorax carbo. Bywało już tak w minionych latach. Wówczas ptaki przesiadywały na rosnących nad ujściowym odcinku Małej Wełny topolach. Drzewa te zostały jednak wycięte, więc tej zimy ptaki obsiadły brzegi Wełny bezpośrednio na ziemi. Ich liczbę szacujemy na 150-200.

Ulubionym miejscem żerowania jest ujściowy odcinek Małej Wełny.

Jerzy Dąbrowski

CHODZIEŻ, RONDO TROJANA Z ŁEKNA – 13.01.2024

CHODZIEŻ, RONDO TROJANA Z ŁEKNA – 13.01.2024

Pierwsze łapanie przy karmniku w ogrodzie przydomowym . Pogoda zimowa, tj. z temperaturą od -1,50C do +1,00C z pokrywą śnieżną i niewielkimi opadami śniegu.

W godzinach 800 – 1230 złapało się 69 ptaków z 10 gatunków, w tym 3 retrapy. Zdecydowanym dominantem były bogatki.  Ptaki młode (w drugim kalendarzowym roku życia) stanowiły 71,1%, a dorosłe 28,9%. Jeśli chodzi o płeć, to samic było 37,8%, samców 60,0% osobników o nieoznaczonej płci 2,2%.  Poniżej galeria wszystkich gatunków z tego łapania.

Jeden z kosów miał na głowie trzy pojedyncze białe piórka. Fakt ten odnotowaliśmy przy danych obrączkowania. Jeśli złapie się po kolejnym pierzeniu, będzie można sprawdzić, czy ta cecha indywidualna się powtórzy.

No i pełna lista z odłowu:

Nazwa polska  Nazwa łacińska  Liczba
Bogatka Parus major  43 + 2 retrapy
Modraszka Cyanistes caeruleus  7 + 1 retrap
Mazurek Passer montanus  5
Rudzik Erithacus rubecula  3
Sikora uboga Poecile palustris  2
Kos Turdus merula  2
Kowalik Sitta europaea  1
Sosnówka Periparus ater  1
Dzięcioł duży Dendrocopos major  1
Sójka Garrulus glandarius   1

Wszystkie retrapy, to ptaki zaobrączkowane jako pisklęta w naszych budkach nad Jeziorem Miejskim znajdujących się w odległości 0,4 – 2,0 km:

  • 2 VII 2022 – bogatka w budce nr 74 (960 m) – obecnie dorosła samica,
  • 21 V 2022 – modraszka w budce nr 07 (1000 m) – obecnie dorosły samiec,
  • 21 V 2023 – bogatka w budce nr 84 (540 m) – obecnie dorosły samiec; dostał dziś kolorową obrączkę, która może umożliwi jego identyfikację w sezonie lęgowym.

Jerzy Dąbrowski, Bronisława Peplińska i Dariusz Sałata

KOLEJNA MEWA Z UKRAINY

KOLEJNA MEWA Z UKRAINY

W dniach 23 i 24 sierpnia 2022 r. na Jeziorze Rogozińskim, na pomoście żeglarskim przy Szkole Podstawowej Nr 2 w Rogoźnie, udało się odczytać kolorowe obrączki na kilku mewach, w tym na drugorocznej mewie białogłowej Larus cachinnans.

Bardzo długo nie przychodziła informacja powrotna. Dziś, tj. 11 stycznia 2024 r. pojawiła się. Okazuje się, że tak jak przypuszczaliśmy, był to ptak zaobrączkowany w Ukrainie. Ptak został zaobrączkowany jako pisklę nad Dnieprem w Wyszogrodzie, na północnych obrzeżach Kijowa w dniu 7 czerwca 2021 r. przez  Sönke Martensa. Miejsce to jest odległe od Rogoźna o 958 km, a pierwsza obserwacja w Rogoźnie miała miejsce 442 dni od chwili zaobrączkowania.

Jerzy Dąbrowski

OWCZEGŁOWY, UL. KLONOWA – 7.01.2024

OWCZEGŁOWY, UL. KLONOWA – 7.01.2024

Trzecie łapanie tej zimy przy tym karmniku. Pogoda zimowa, tj. z temperaturą -6,50C  z pokrywą śnieżną.

Ruch przy karmniku był bardzo mały; przez 3 godzin od świtu złapały się 24 ptaki z 4 gatunków, w tym 10 retrapów. Niewielka liczba ptaków nie pozwalana prowadzenie jakichkolwiek analiz. Poniżej galeria wszystkich gatunków z tego łapania.

A to pełna lista z odłowu:

Nazwa polska  Nazwa łacińska  Liczba
Modraszka Cyanistes caeruleus  7 + 6 retrapy
Bogatka Parus major  5 + 4 retrapy
Czarnogłówka Poecile montanus 1
Dzwoniec Carduelis chloris  1

Jeśli chodzi o retrapy, to zostały zaobrączkowane w następujących lokalizacjach i terminach:

–  przy tym samym karmniku:

  • 8 XII 2023 – 5 w tym: 4 modraszki i 1 bogatka,
  • 2 XII 2023 – 2 modraszki,
  • 26 XII 2022 – 1 bogatka,

–  przy karmniku ul. Hacerska w Owczegłowach – 475 m:

  • 18 XI 2023 – 1 bogatka,

–  ptaki  zaobrączkowane jako pisklęta w budkach lęgowych na powierzchni “OWCZEGŁOWY” zlokalizowane w odległości 0,94 km:

  •  19 V 2023 – 1 bogatka.

Jerzy Dąbrowski i Bronisława Peplińska